De menselijke kant van de roadmap, verborgen diepten en zichtbare successen

“Boven water, onder water, nee niet weer zo’n ijsberg.” Ik geef direct toe het is een vaak gebruikte metafoor in verhalen en modellen. Toch wil ik hem hier ook gebruiken. Niet alleen om de verschillen in het zichtbare bovenwater deel af te zetten tegen het grotere deel dat onderwater en niet zichtbaar is. Maar om ook te benadrukken dat dit onzichtbare deel een dubbele functie heeft.

Die dubbele functie is enerzijds het bovenste deel drijvende te houden. Ofwel zonder de drijvende kracht geen bovendeel. En anderzijds is het een onzichtbaar gevaar en een risico op schade. Om in scheepstermen te blijven, averij. En ja we kennen allemaal het verhaal van de enorme oceaanstomer die ruim honderd-en-twaalf jaar geleden een ijsberg raakte en verging. Maar daar gaat het hier niet om. Al een lichtere averij kan enorme negatieve impact hebben.

Het begint met het basisprobleem. Bijna altijd heeft dit te maken met een technisch issue. Niet altijd helemaal, maar zeker vaak voor een groot deel. Dit kan zijn een nieuw softwaresysteem, een eigen app, een nieuwe manier van werken, een verhuizing, een combinatie van dit alles of … Enzovoort. Een technisch deel vraagt om een technische oplossing, niet? En zo komt het vaak voor dat hier een ploeg ingezet wordt die ik even heel oneerbiedig de technische mensen noem. In ieder geval die specialisten met de focus op techniek.